Monasterio de Corias Valdemonje Verdejo Negro

Verdejo in de naam maar niet in de fles

De Monasterio de Corias Valdemonje Verdejo Negro is weliswaar gemaakt van de Verdejo druif. Maar hier hebben we het over de Verdejo Negro, een rode wijn dus. Bovendien heeft deze druif niets van doen met de witte Verdejo druif uit de Rueda streek. Het is de Spaanse naam voor de Franse druif de Trousseau, de druif waar in de Jura voor gejuicht wordt. In ieder geval klinkt het beter dan zijn Portugese naam: de Bastardo. In de Jura levert het vaak een subtiele, levendige rode wijn op. Transparante kers, vlezig, paddenstoel, fluwelen bank, donker satijn, frisse donkere avond met hier en daar een schitterende ster. Hier in het in Asturië in het noorden van Spanje presenteert deze zich wat strakker en directer. De meer dan honderd (!!) jaar oude stokken zorgen hier voor donkere kersen, bessen, laurierdropjes en fraaie, koele zuurpartijen. In restaurants ter plaatse schromen ze niet om ‘m te serveren bij cachopo, een ‘sandwich’ bestaande uit twee kalfsfilets, ruimhartig gevuld met ham, kaas, paddenstoelen en paprika. De zuren van de Monasterio de Corias Valdemonje Verdejo Negro breken lekker het vet van de kaas en ham.

De naam Verdejo hoeft dus niet altijd witte wijn te betekenen …

Geen witte maar in dit geval dus een rode verdejo; Cangas del Narcea maakt bijzondere wijnen van hun autochtone druiven.

De rode verdejo is gemaakt van 100 jaar oude stokken, groeit op leisteen/ pizarra, op zonnige hellingen in een speciaal microklimaat, met meer uren zonneschijn en meer gematigde regenval dan in de rest van de regio, vanwege de botsing van winden die van zee komen en vervolgens de Cantabrische bergen ontmoeten…. de wijn heeft 12 mnd rijping op vat gehad.

Onbeduidende druif uit Asturië slechts geschikt om mee te blenden dan wel om rosé mee te maken.’  Jancis Robinson, Julia Harding en José Vouillamoz, schrijvers van de wijnbijbel Wine Grapes, a complete guide to 1368 vine varieties, including their origins and flavors, noemden het een onbeduidende druif uit Asturië slechts geschikt om mee te blenden dan wel om rosé mee te maken. Maar wat hebben we hier? Pure wijn uit Cangas, een miniem wijngebiedje. Geen blend. Geen rosé. En bepaald niet oppervlakkig al zou je dat door de 3 J’s  vermoeden.

De heer Hamersma te A noemt het een serieuze, fijne belegen, mooi afgehangen, terug leunende, zachtjes fluisterende tinto. Lispelt over gedroogd en vers rood fruit: besjes, kersen en bramen. Ook pruim en tabak en dan bedoelen we een pruimtabak. Zwarte thee, leren fauteuils en eiken lambrizeringen. Na het gefluister: stiltegebied. Even respect tonen voor een druif die zich uit de krochten heeft losgemaakt maar zijn kwaliteiten niet van de daken schreeuwt.”

Wij vinden hem gewoon errug lekker!