Tot begin jaren ’80 van de vorige eeuw leidde de druif Teroldego Rotaliano een vrij onbekend en ondergewaardeerd bestaan. In de jaren tachtig nam wijnboer(in) Elisabetta Foradori het voortouw om de wereld te laten zien waartoe Teroldego in staat was. Ze paste massale selectietechnieken toe bij het herplanten van haar wijngaarden, wat hielp om de genetische diversiteit van Teroldego te behouden en te bevorderen – iets dat verloren was gegaan door grootschalige wijngaarden in Teroldego die voornamelijk bulkwijnen produceerden. Ze benadrukte ook de noodzaak van lagere opbrengsten en biodynamische landbouw. Ze gebruikte zelfs klei-amforen voor het grootbrengen van haar wijnen. En haar missie is gelukt. Sindsdien is de Teroldego Rotaliano aan een ware comeback begonnen en geniet nu van veel meer bekendheid én waardering.